Aan alles komt een einde...

Namasté,

Inmiddels alweer 2 weken in Nederland en wat is het weer wennen in dit geordende gestructureerde ook mooie landje.                  De feestdagen waren heerlijk! Zo fijn om thuis te komen bij je familie, vrienden, samen te zijn en heerlijk te genieten van elkaar en  al dat lekkere eten haha

2 Maanden Nepal... waarvan een in Kathmandu en een maand Prasauni. Het was een totaal andere ervaring dan vorig jaar. Had het in het begin wel moeilijk en dacht vaker...wat doe ik hier!? De looproute naar school door het kei drukke stinkende verkeer, de school Orchid Garden met heel veel kinderen, zo rond de 250. Anders als vorig jaar met best een chille route, achteraf gezien, en een schooltje met 35 leerlingen. Niet te vergelijken dus. Het ging gelukkig steeds beter, het went en accepteert de situatie zoals die is. Op school werkten we meestal met groepjes van 10, dus ook best te doen haha en als je die blije snoetjes elke dag weer zag en hoe blij en enthousiast ze waren kon je dag gelijk al niet meer stuk. Orchid Garden met Bina en de rest is top, zo geweldig dat dit bestaat! Mede dankzij Cross Borders, super organisatie! En weer zo dankbaar dat we er waren, moesten zeker weer terug komen hiii                                                                                    

De ervaringen voelden ook anders dit jaar, alsof je ze bewuster meemaakte, dieper in je gevoel binnen kwamen, je meer een deel ervan was. Moeilijk uit te leggen. Lia weet gelukkig wat ik bedoel haha                                                                                                                De gastvrijheid...openheid van deze mensen, Bharat's familie,... zelfs de buren waar we eens uren hebben gezeten omdat we niet binnen konden, eigenlijk allemaal!! Daar kunnen wij Nederlanders nog wel wat van leren! Zei nog tegen Lia, moeten wel uitkijken dat we niet iedereen gedag zeggen als we terug zijn, sluiten je op haha                                                                                                             

Dan was er het platteland Prasauni. Eerlijk gezegd was ik er een beetje bang voor, of ik dit wel zou trekken. Met z'n tweetjes in the middle of nowhere. Wat ben ik blij dat we dit hebben gedaan, hebben mogen ervaren! De natuur, de mensen , de school, de kinderen, de dal bhat… het was het afzien dik en dubbel waard! Moesten er soms ook wel zo om lachen als we zeiden...waar zijn we mee bezig hahaaa Als ik er nu aan terug denk voel ik een ontzettend tevreden en voldaan gevoel. Het heeft zeker iets met ons gedaan! En als ik ooit terug mocht gaan, is het zeer zeker naar deze plek!! 

Dan waren er de fijne gezellige weekenden als we erop uit gingen. Wat was het prachtig mooi, zoveel gezien! Chitlang met Rama en Frank. Chitwan met Maarten en Cynthia, Phokara, Lumbini...prachtige plekken in Nepal. 

En dan is er, at last but zeker not at least, mijn lieve 'nepalese' zus Lia!! 2 maanden lang zijn we dag en ook bijna nacht haha met elkaar op getrokken. Dit kan niet zomaar met iedereen. Tuurlijk was er af en toe een struggle, maar dit was aardig snel de wereld uit te helpen. Wat hebben we gelachen, gehuild, gepraat, gereisd, ervaren, beleefd, heerlijk ijs en ijskoud bier gedronken haha, zelfs dezelfde gedachten en ideeën, dat kan alleen met zussen! Altijd was je er voor me als het even niet zo goed ging, door een thuis situatie of ik me niet lekker voelde. Een arm om me heen, altijd een luisterend oor... Ik had dit niet zonder jou kunnen en willen doen. Je bent een bijzonder mooi mens!! Als ik ooit nog eens terug mocht gaan, dan hoop ik dat dit met Toelie is!!

Tevreden en voldaan hebben we afscheid genomen van het prachtige Nepal met zijn mooie kleurrijke lieve mensen!! Ik weet zeker dat we iets hebben achtergelaten, we hebben in ieder geval ons best gedaan. Het was een buitengewoon mooie ervaring en zo dankbaar dat ik dit heb mogen doen! Yess we did it en wie weet...zeg nooit nooit! Waren er maar niet zoveel mooie plekken op deze aardbol haha

Dank jullie wel voor alle medeleven, lieve berichtjes en wie weet tot de volgende reislog...!!

Veel liefs met een dikke knuffel Shani XXX